predicate$63253$ - ορισμός. Τι είναι το predicate$63253$
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι predicate$63253$ - ορισμός

PREDICATE THAT TAKES ONLY INDIVIDUAL(S) CONSTANTS OR VARIABLES AS ARGUMENT(S)
One-place predicate; Two-place predicate

Predicate (mathematical logic)         
CONCEPT OF MATHEMATICAL LOGIC
Logical predicate; Mathematical statement; Predicate (mathematics); Predicate (computer programming); Predication (computer programming); Predicate (logic); Boolean predicates
In logic, a predicate is a symbol which represents a property or a relation. For instance, in the first order formula P(a), the symbol P is a predicate which applies to the individual constant a.
predicate         
WIKIMEDIA DISAMBIGUATION
Predication; Predicates; Predicated; Predicating; Predicate (disambiguation); Predications
v. (d; tr.) ('to base') to predicate on, upon (to predicate a theory on certain facts)
predicate         
WIKIMEDIA DISAMBIGUATION
Predication; Predicates; Predicated; Predicating; Predicate (disambiguation); Predications
(predicated)
1.
In some systems of grammar, the predicate of a clause is the part of it that is not the subject. For example, in 'I decided what to do', 'decided what to do' is the predicate.
N-COUNT
2.
If you say that one situation is predicated on another, you mean that the first situation can be true or real only if the second one is true or real. (FORMAL)
Financial success is usually predicated on having money or being able to obtain it.
VERB: usu passive, be V-ed on n/-ing

Βικιπαίδεια

First-order predicate

In mathematical logic, a first-order predicate is a predicate that takes only individual(s) constants or variables as argument(s). Compare second-order predicate and higher-order predicate.

This is not to be confused with a one-place predicate or monad, which is a predicate that takes only one argument. For example, the expression "is a planet" is a one-place predicate, while the expression "is father of" is a two-place predicate.